Verhaal Tamim

Tamim kwam na een zware lange bevalling in Tangail op de wereld.  Toen hij 8 maanden oud was en zich nog nauwelijks ontwikkeld had, maakte zijn 15 jaar oude moeder zich ernstig zorgen. Volgens de buren was haar zoon behekst en zou hij nooit genezen.

Op een dag passeerde Tamim’s vader het kleine dorpje Baniajuri , hij zag vrouwen met kinderen als zijn zoon. Hij vroeg de vrouwen waar ze heen gingen en hoorde over het Niketan centrum. Een paar dagen later werd Tamim toegelaten in het vroeghulp programma van het centrum. Tamim had geen hoofdbalans en was niet in staat om iets vast te houden. De ouders verhuisden naar Jabra, een dorp dicht bij het centrum om zo hun zoon de therapie te kunnen geven die hij nodig had. Tamim’s moeder leerde hoe ze haar zoon kon stimuleren, en mede dankzij haar toewijding en liefde ontwikkelde hij zich langzaam. Tamim wordt binnenkort vijf jaar, hij heeft geleerd om vanuit lig naar zit positie te komen, hij kan speelgoed vasthouden, hij gebruikt geluiden om te communiceren, reageert op zijn naam en maakt zijn eerste stapjes achter een rollator.

Lees ook het verhaal van Rahim.