Verhaal Helena, van een kwetsbaar kind naar een vrouw vol zelfvertrouwen.

30 jaar geleden leerde Antoinette de toen 8-jarige Helena kennen, ze was ondervoed, had een slappe spiertonus en een spastische verlamming. Haar familie had moeite om de eindjes aan elkaar te knopen en de gezondheid van Helena en haar twee zusjes liet dan ook sterk te wensen over.

In 1996 schonk Niketan de familie een koe en Helena kreeg dankzij een veldwerker thuisonderwijs. Veel aandacht ging naar het begeleiden van haar ouders, zodat ze leerden welke voeding hun dochters nodig hadden en hoe ze bij Helena de communicatie konden stimuleren. De koe kreeg kalfjes en daarmee groeide het inkomen van het gezin. Er werd een riksja gekocht en vader kon op die manier voor een vast inkomen zorgen. Scholen lieten toentertijd geen kinderen met een beperking toe, dus Helena moest het met 1x per week thuisonderwijs doen.   We groeiden met de behoeftes van Helena en haar ouders mee en leerden haar huishoudelijke vaardigheden zodat ze haar moeder kon helpen. Helena leerde het huisje schoon te maken, kleding te wassen en te koken. Toen Helena 18 jaar was, lieten we haar los. Ze had geleerd op eigen benen te staan en was onderdeel van het gezinsleven.

Afgelopen juni en twintig jaar later bezocht Antoinette Helena. Ze ontving haar met open armen in haar spiksplinternieuwe huis. Voor haar stond een zelfverzekerde vrouw, iemand die weet wat ze wil. Ze vertelde trots dat ze hun huisje van karton, riet en golfplaten, hadden kunnen vervangen door een golfplatenhuisje en uiteindelijk een stenen huis. Dankzij de koe die ze in 1996 ontvingen, hebben ze hun kapitaal kunnen opbouwen en hebben ze het nu goed.

Ze heeft nog steeds een lage spiertonus en weinig kracht in haar armen, maar ze laat zich niet kennen, ze zorgt voor haar neefjes en nichtjes en bestiert het huishouden. Helena is een voorbeeld voor vele anderen.