Verhaal Asraf

Asraf is een zachtaardige, goedlachse, maar onzekere jongen met een lage spiertonus. Hij is 15 jaar en werkt  sinds enkele maanden op de houtgroep. Asraf had geen makkelijke jeugd, zijn moeder verliet hem toen hij nog geen jaar oud was en liet hem achter bij zijn verstandelijke gehandicapte vader.

Zijn vader verdiende als dagarbeider nauwelijks en kon niet voor hem zorgen. Zijn grootouders vonden een nieuwe vrouw voor zijn vader, maar ook dat huwelijk strandde al snel. Oma ontfermde zich over hem en mede dankzij haar leerde hij uiteindelijk lopen, praten en om voor zich zelf te zorgen. Er was geen geld om hem naar school te sturen en zo groeide hij op in groot isolement. Jaar na jaar was zijn wereld niet groter dan het erf van zijn grootouders, totdat ook oma de zorg voor Asraf niet meer aankon. Ze bracht hem naar de houtwerkplaats en liet de medewerkers daar weten dat ze hem niet meer terug hoefde! Al snel vond hij zijn plekje in de groep en begon enthousiast aan de opleiding houtbewerking.

Hoewel zijn motorische en verbale vaardigheden hem soms beperken in zijn mogelijkheden, haalde hij toch een certificaat voor ‘assistent timmerman’. In 2019 ronde Asraf de training ‘My way to work’ succesvol af en in 2020 hoopt hij zijn tentamen te doen voor de training seksuele voorlichting. Asraf wil nog graag de training ‘omgaan met geld’ volgen.

Lees ook het verhaal van Runa.