Verhaal Al-Fatiha

Al-Fatiha speelt een rollenspel met haar therapeut en moeder, samen maken ze een curry voor haar vader.

Ze is 5 jaar en ze heeft een spastische verlamming waarbij haar spieren ongecontroleerde bewegingen maken. Toen ze drieënhalf was kon ze niet anders dan huilen en haar moeder was dan ook de wanhoop nabij. Al-Fatiha kon niets met haar lichaam maar wilde zoveel, ook communiceren met haar moeder lukte niet en dat frustreerde haar enorm. Ook in het vroeghulp programma bleef Al-Fatiha huilen wat haar spierspanningen alleen maar verergerde. De eerste maanden was het daarom belangrijk dat ze zich veilig voelde, dat ze vertrouwen kreeg in de mensen om haar heen. Langzaamaan liet Al-Fatiha therapie toe en leerde ze ook vertrouwen krijgen in haar eigen lichaam. Nu kan ze zelfstandig zitten,  zich kruipend voortbewegen en lopen met een looprekje. Met één-woord zinnen en gebaren heeft ze leren communiceren. Ze leert voorschoolse vaardigheden als kleuren en objecten herkennen en geniet van alles om haar heen. Al-Fatiha heeft haar tranen ingeruild voor een stralende lach en weet hiermee iedereen om haar vingertje te winden.

Lees ook het verhaal van Moriom