Nieuws Right to decide
Stel je voor dat je 7 dagen in de week, 17 uur per dag 3 trappen op en af moet met een groot pakket papier op je hoofd! Het overkwam de verstandelijk beperkte Shobus, die onder dwang van zijn familie naar de hoofdstad werd gestuurd om geld te verdienen voor zijn familie. Drie maanden werkte hij zonder een enige dag rust.
Contact met zijn familie mocht hij niet hebben, uitrusten werd gestraft met een pak slaag. Op een dag werd het zijn lichaam te veel en hij raakte buiten bewustzijn. Zijn verzoek op uitbetaling werd genegeerd, een pak rammel kon hij krijgen. In de holst van de nacht is hij weggelopen, zonder een cent op zak. Zo zwierf hij door Dhaka tot hij eindelijk bij het busstation aan kwam. Daar wachtte hem een nieuwe lading van vernedering en misbruik tot dat hij uiteindelijk van iemand wat geld kreeg en naar huis kon.
Jongeren met een verstandelijke handicap zijn kwetsbare burgers, ze worden vernederd, uitgebuit, misbruikt. Door de jaren heen hebben ze een negatief zelfbeeld ontwikkeld en ontbreekt het hun aan zelfvertrouwen. Niketan doorbreekt met het geven van diverse trainingen deze ontwikkeling. Het helpt deze jongeren aan een positiever zelfbeeld en leert ze om voor zichzelf op te komen.
Zo verteld Shobus aan zijn vader dat hij alleen nog maar wil leren. Na zijn avontuur in Dhaka heeft hij met alle andere jongeren het hoofdstuk “Kritiek geven” uit onze training afgerond en dit in de praktijk geoefend. Gelukkig heeft zijn vader naar zijn verhaal en kritiek willen luisteren en hem zijn excuses aangeboden. Met Kalama aan hun zijde durven ook andere jongeren hun frustraties uit te spreken. Zo geeft Imran aan niet voor ieder wissewasje naar de markt gestuurd te willen worden. De huismoeder moet maar beter nadenken zodat hij alles in een keer kan doen. Tomal durft een begeleider er op te wijzen dat hij van slag raakt als ze haar stem verheft en ruzie maakt. Nasima wijst de coördinator in Badda erop dat de school onveilig is, nu de buurt veranderd is in een bouwput, en dat ze naar haar mening te weinig haar best doet om een nieuwe locatie te vinden.
Begeleiders, ouders en familie hebben het vol verbazing aanschouwd, hun kind lijkt meer in zijn/haar mars te hebben dan ze ooit hadden verwacht. Ze kijken nu al uit naar de lessen werkhouding , persoonlijke hygiëne en seksuele voorlichting.
