Verhaal Shaon

Shaon kwam als 3 jarige jongen naar het passende onderwijs in Badda. Verwend en klein gehouden door zijn ouders kwam hij met ernstige gedragsproblemen binnen. Shaon spuugde, beet, krabde zijn ouders, broers en buurtkinderen.

Toen zijn ouders hoorde van het project voor gehandicapte kinderen meldden ze zich met de vraag wat er in hemelsnaam mis was met hun kind. Shaon bleek doof te zijn en door gebrek aan passende communicatie uitte hij zich met bijten, krabben en spugen.

Het team kreeg de moeilijke taak om hem tijdens het dagprogramma in het gareel te krijgen. Dat was niet gemakkelijk omdat zijn moeder altijd bij hem was en hem overal zijn zin in gaf. Toen hij 5 jaar was en zich wat gebaren had eigen gemaakt veranderde zijn gedrag langzaam. Hij werd leerbaar en minder gefrustreerd.

Sinds begin 2014 komt hij in de Riksja-van samen met de andere leerlingen naar school. Hij volgt de routine en leert elke dag weer een nieuw gebaar. Hij maakt plezier met zijn vrienden, maar heeft zijn emotie nog niet altijd goed onder controle. Ook het komende jaar zullen de leerdoelen liggen op sociale en emotionele vaardigheden. Tijdens de Bangla Sign language dag deed Shaon mee aan een tekenwedstrijd en won een prijs. Niet alleen de ouders maar ook de leerkrachten zijn bijzonder trots op zijn prestaties.

“Mijn leerling  Shaon met een auditieve beperking is in november 2021 toegelaten tot de Bangladesh Protibondhi Unnayan Foundation. Dit is de beste regeringsschool voor dove kinderen in Dhaka. Het is dus heel moeilijk om toegelaten te worden. Ik ben erg trots op hem”. – Sadia – leerkracht

Lees ook het verhaal van Chaity.