Nieuws Hoe een klein gebaar een groot verschil kan maken

Vanwege de aanhoudende crisis hebben we met hulp van de Banyan Trust en 2Mothers, een klein gebaar kunnen maken naar 125 ouders door ze te steunen met inkomst genererende activiteiten.

We hebben 20 riksja’s en 16 riksja vans, 30 naaimachines (inclusief een vierdaagse training) en zaden aan 58 families gegeven. Het betekend voor deze gezinnen niet alleen het genereren van inkomsten, maar ook vernieuwde zelfvertrouwen, respect en een kans op een betere toekomst.

Hieronder vindt u twee verhalen van gezinnen die we geholpen hebben.

Shihab Uddin

“Het leven veranderde plotseling toen Corona ons land op zijn kop zette en de overheid alle kantoren, scholen en markten op slot deed. Ook aan mijn gelukkige leven kwam abrupt een eind. Ik ben Shihab Uddin, 30 jaar, ik woon in de sloppenwijk van Badda met mijn drie zonen en mijn vrouw. Ik werkte als bewaker bij een bedrijf en verdiende genoeg om mijn gezin te onderhouden. In het begin van de pandemie in 2020, verloor ik en mijn collega’s meteen ons werk. Mijn collegas keerden terug naar hun dorpen om zo in de kosten van levensonderhoud te voorzien. Maar ik kon dat niet !! Ik heb een zoon met een hersenverlamming die regelmatig fysiotherapie nodig heeft. De Amar Joti Special School van Niketan geeft mijn zoon therapie en traint mijn vrouw zodat ze hem ook thuis kan helpen. Voor zijn ontwikkeling zijn we in Dhaka gebleven. Ik huurde een riksja om weer wat bij te verdienen. Het was moeilijk om met mijn kleine bijverdienste aan alle behoeften te voldoen. We droomden van onze eigen riksja maar die zijn gewoonweg te duur.  Niketan stak opnieuw hun hand naar ons uit. Ze schonken een gloednieuwe riksja op de naam van mijn zoon Yasin, hun geliefde leerling. Nu verdien ik weer genoeg en kan ik mijn gezin weer onderhouden. Met deze riksja kreeg ik mijn zelfrespect en het respect van mijn familie terug. Ik zit weer vol energie en dromen”.

Shakil

“Ik ben Shakil, ik ben absoluut geen spraakzaam persoon en ik hou er niet van om oogcontact te maken. Ik begrijp niet echt wat mensen van me willen, dus ze vinden me raar en noemen me ‘idioot’. Ik was een last voor mijn ouders. Maar nu verkoop ik samen met mijn vader groenten. We kregen een transportfiets van Niketan en begonnen onze rijdende groentewinkel. Ik ben nu zo gelukkig, ik ben geen ‘idioot’ meer. Mijn vader en moeder zijn zo trots”.