Verhaal Nushrat

Ik heb het niet getroffen in het leven. Ik werd geboren met een ernstige hartafwijking, doof en slechtziend. Mijn vader verliet ons en liet mijn jonge moeder zonder enige hulp achter.

Gelukkig werden we opgenomen in het mantelzorgproject van Niketan. Langzaamaan ging het beter met mij en mijn moeder.  Op mijn achtste ging ik naar het speciale onderwijs, dat was geweldig. Mijn moeder werd aangenomen als leerkracht.  We leerden beide gebarentaal en van het salaris van mijn moeder kon mijn dure hartoperatie betaald worden. Na de operatie  kreeg ik meer energie en ging ik mij steeds beter ontwikkelen. Na gesprekken met het reguliere basisonderwijs werd ik toegelaten in klas 1. Ik zit inmiddels in klas 3 van de basisschool en bezoek nog drie dagen het speciale onderwijs.  Daar leer ik aan de hand van thematisch onderwijs steeds meer gebaren en sociale vaardigheden die mijn zelfvertrouwen vergroten.

Lees ook het verhaal van Taharima