Verhaal Shorif

Shorif ziet de wereld onbezorgd en blij tegemoet. Hij heeft een nieuw thuis en een nieuwe familie gevonden. Een familie die in hem gelooft, die hem uitdaagt om zich te ontwikkelen. Hoe anders was dat toen hij nog thuis woonde.

Als eerste kind van zijn ouders, waren er hoge verwachtingen. Maar zijn moeder was nog te jong en hij werd geboren met een zuurstof tekort.Toen Shorif zich niet naar verwachting ontwikkelde, lieten ze hem aan zijn lot over. Zijn moeder raakte opnieuw zwanger en bracht een gezonde zoon ter wereld. Inmiddels was zijn vader voor zijn werk naar een andere deelstaat vertrokken en liet niets meer van zich horen. Shorif’s moeder hertrouwde, ze nam haar gezonde zoon mee en liet Shorif bij haar schoonmoeder achter. Oma begreep niet wat hij nodig had en vond hem een echte lastpak. Ze sloot hem regelmatig op in haar huisje en zo groeide hij op.

Toen zijn oma over Afroza’s place hoorde, twijfelde ze geen moment en gaf hem weg. Shorif had geen sociale vaardigheden en vond het moeilijk om in een groep te functioneren. Maar de positieve aandacht en de kameraadschap onder de andere jongens zorgde ervoor dat hij zich begon te uiten en te ontwikkelen. Shorif maakt grapjes, sport met de jongens en werkt op de houtwerkplaats. Zijn leven is eindelijk begonnen.

Lees ook het verhaal van Asraf.